فیبر 101: تاریخچه و استدلال کانکتورهای کابل Base-8 جدید و قدیمی Base-12

کورنینگ به خاطر شیشه های گوریلا گلس محکمی که بسیاری از مردم در تلفن های همراه خود استفاده می کنند، شناخته شده است.اما این شرکت مترادف با کابل فیبر نوری است.(عکس: Groman123, Flickr).
هنگام توصیف پیوندهای فیبر نوری، افراد با توجه به نوع کانکتورها و تعداد فیبرهای نوری که در پیوند استفاده می کنند، از اصطلاحات مختلفی برای توصیف پیوند استفاده می کنند.Base-2 ساده ترین برای درک و تجسم است.از طریق اتصال Base-2، پیوند ما بر اساس افزایش دو فیبر است، مانند اتصال دوبلکس معمولی LC یا دوبلکس SC.
در مقابل، اتصالات Base-12 از پیوندهای مبتنی بر 12 افزایش و 12 کانکتور فیبر نوری مانند MTP استفاده می کنند.اخیراً راه حل های ارتباطی Base-8 ظاهر شده اند.سیستم Base-8 هنوز از کانکتورهای MTP استفاده می‌کند، اما پیوند با افزایش هشت فیبر، از جمله هشت اتصال فیبر MTP ساخته می‌شود.به عنوان مثال در سیستم Base-8 کابل نوری 12 هسته ای ترانک نداریم.ما کابل‌های نوری 8 هسته‌ای، کابل‌های نوری 16 هسته‌ای، کابل‌های نوری 24 هسته‌ای و کابل‌های نوری 32 هسته‌ای داریم.تمام کابل های پایه 8 با تعداد 8 افزایش می یابد.تفاوت Base-12 و Base-8 در شکل زیر نشان داده شده است.
اتصال Base-12 برای اولین بار در اواسط دهه 1990 معرفی شد.یک سیستم کابل کشی ساختاریافته، با چگالی بالا و توسعه یافته توسط IBM و Corning، که می تواند به سرعت در مراکز داده مستقر شود و در عین حال تراکم پورت را در فضای رک به حداکثر برساند.مراکز داده از تنها چند اتصال فیبر به مراکز داده با هزاران یا ده ها هزار پورت فیبر رشد کرده اند.بدیهی است که رشته دو جامپر فیبر در هر گوشه از مرکز داده منجر به هرج و مرج غیرقابل مدیریت و غیرقابل اعتماد می شود.با توجه به اینکه استاندارد کدگذاری رنگ فیبر TIA/EIA-568A بر اساس 12 گروه فیبر است، منطقی است که اتصالات با چگالی بالا بر اساس افزایش عدد 12 باشد.بنابراین، 12 اتصال فیبر MTP و اتصالات Base-12 متولد شدند.
کابل‌های تنه مبتنی بر فیبرهای نوری 12 هسته‌ای، تا فیبرهای نوری 144 هسته‌ای، به زودی در دسترس خواهند بود و در سطح جهانی مستقر خواهند شد.کابل های ترانک Base-12 معمولاً در ستون فقرات شبکه، از اتصال متقاطع اصلی تا مناطق توزیع منطقه ای، که در آن تعداد فیبرهای نوری زیاد است و تراکم بالا مورد نیاز است، استفاده می شود.برای اتصال به پورت‌های سرورها، سوئیچ‌ها و واحدهای ذخیره‌سازی، اکثر پورت‌های فیبر مبتنی بر دو فیبر نوری هستند، بنابراین از ماژول‌های شاخه‌ای Base-12 به Base-2 و دسته‌های سیم‌کشی برای ارائه دو پورت فیبر برای دو پورت فیبر استفاده می‌شود.از آنجایی که عدد 12 بر عدد 2 قابل تقسیم است، به راحتی می توانیم رابط فیبر دوگانه را برای تجهیزات شبکه فراهم کنیم و از فیبر نوری کابل پایه Base-12 به طور کامل استفاده کنیم.
برای نزدیک به 20 سال، اتصالات Base-12 به صنعت مرکز داده به خوبی خدمت کرده است.از آنجایی که استقرار کانکتورهای 12 هسته‌ای MTP طی سال‌ها به طور تصاعدی رشد کرده است، MTP اکنون به استاندارد واقعی در بسیاری از شبکه‌های ستون فقرات مرکز داده تبدیل شده است.با این حال، زمان در حال تغییر است و اخیراً تقاضا برای اتصالات Base-8 آشکار شده است.این به دلیل انواع فرستنده‌های گیرنده مورد استفاده توسط سازندگان سوئیچ، سرور و ذخیره‌سازی در تجهیزات خود و همچنین نقشه راه فرستنده گیرنده است که صنعت را از 10G اترنت به 40G و 100G و حتی تا 400G هدایت می‌کند.
فناوری میدان گیرنده به سرعت در حال تغییر است، اما هر کسی که مدارهای 40G را نصب کرده باشد، می داند که یکی از رایج ترین انواع فرستنده گیرنده، فرستنده گیرنده QSFP است که از هشت فیبر نوری استفاده می کند.می توانیم از اتصالات Base-12 برای اتصال به پورت های QSFP استفاده کنیم.در واقع، بسیاری از افرادی که امروزه مدارهای 40G را کار می کنند، اتصالات Base-12 را در ستون فقرات خود دارند، اما حتی ابتدایی ترین دانش آموزان ریاضی نیز می توانند نحوه اتصال 12 فیبر نوری را درک کنند.قرار دادن یک فرستنده گیرنده که فقط به هشت فیبر نیاز دارد به این معنی است که چهار فیبر استفاده نشده است.راه‌حل‌هایی در بازار وجود دارد که می‌توانند از طریق ماژول تبدیل Base-12 به Base-8 در این مورد، 100٪ استفاده کامل از فیبر ستون فقرات را به دست آورند، اما این باعث اضافه شدن کانکتورهای MTP اضافی و درج‌های اضافی در از دست دادن پیوند می‌شود.به دلایل هزینه و عملکرد پیوند، این معمولاً بهینه نیست، بنابراین صنعت تشخیص داده است که راه بهتری برای جلو مورد نیاز است.
روش بهتر اتصال Base-8 است.هنگام صحبت با سازندگان اصلی فرستنده گیرنده، سوئیچ، سرور و ذخیره سازی، واضح است که زمان حال، آینده نزدیک و آینده بلندمدت پر از انواع فرستنده گیرنده مبتنی بر اتصالات Base-2 یا Base-8 است.به عبارت دیگر، برای انتقال اترنت از 40G به 400G، همه جاده ها به راه حل های اتصال دو فیبر و هشت فیبر منتهی می شوند.
همانطور که در جدول نشان داده شده است، در جاده 400G راه حل های کوتاه مدت مانند نسل اول و دوم انتقال موازی OM3/OM4 وجود خواهد داشت که به عنوان راه حل های Base-32 و Base-16 پیشنهاد شده است.با این حال، از بحث‌های Corning با فرستنده‌ها، سوئیچ‌ها، سرورها، و فروشندگان ذخیره‌سازی معروف، به دلیل هزینه‌های ساخت و پیچیدگی کانکتور (به عنوان مثال، آیا واقعاً می‌خواهید فیبر 32 هسته‌ای را معرفی کنید؟ به شبکه خود متصل شوید؟).انتظار می رود که راه حل نسل سوم، راه حل Base-8، برای 400G با استفاده از انتقال موازی فیبر نوری OM3/OM4، مقبولیت گسترده ای در بازار به دست آورد.
از آنجایی که عدد 8 به طور کامل بر عدد 2 تقسیم می شود، اتصال ستون فقرات Base-8 را می توان به راحتی در یک سیستم فرستنده گیرنده فیبر دوگانه، درست مانند اتصال Base-12 استفاده کرد.با این حال، اتصالات Base-8 بیشترین انعطاف را برای رایج ترین انواع فرستنده گیرنده 40G، 100G و 400G فراهم می کند، زیرا اتصالات Base-12 برای سیستم های فرستنده گیرنده 8 فیبر بهینه نیستند.به زبان ساده، اتصال Base-8 آینده‌نگرترین راه‌حل را برای برآورده کردن الزامات انتقال 400G فراهم می‌کند.
خوب، بله و نه.این بستگی به این دارد که شما اصطلاح "با هم استفاده می شود" را چگونه تعریف کنید.اگر منظورتان این است که اجزا را مستقیماً مخلوط کنید و صندوق عقب Base-8 را به ماژول 12 هسته‌ای وصل کنید، پاسخ کاملاً «نه» است.قطعات طوری طراحی نشده اند که مستقیماً به یکدیگر وصل شوند.بنابراین طراحی سیستم های Base-12 و Base-8 MTP دارای تفاوت ظاهری است، بنابراین می توان از اختلاط اجزای Base-8 و Base-12 در یک پیوند اجتناب کرد.یکی از دلایل اصلی تفاوت بصری این است که کابل‌های ترانک Base-12 معمولاً دارای کانکتورهای MTP بدون پین در هر دو انتها هستند و نیاز به استفاده از ماژول‌های شکسته پین ​​شده دارند.با این حال، کابل تنه Base-8 در حال ظهور با اتصالات پین در دو انتها ساخته شده است.بنابراین، وصل کردن کابل تنه Base-8 به ماژول شکست Base-12 هرگز کارساز نخواهد بود، زیرا به معنای تلاش برای جفت کردن دو کانکتور پین شده با هم است.دلیل این تغییر در طرح تثبیت کابل تنه این است که این مزیت را فراهم می‌کند تا اطمینان حاصل شود که مهم نیست که جامپرهای Base-8 MTP در هر نقطه‌ای از شبکه استفاده می‌شوند، همیشه می‌توانند کانکتورهای ثابت نشده در هر دو انتها داشته باشند.این امر استقرار شبکه را ساده می کند و نیاز به ذخیره تنظیمات پین های متعدد برای جامپرهای MTP را از بین می برد.
با این حال، اگر "استفاده با هم" به معنای داشتن هر دو اتصال Base-8 و Base-12 در یک مرکز داده باشد، پاسخ "بله" است، اگرچه این "بله" یک هشدار دارد.لازم به ذکر است که پیوندهای Base-8 و Base-12 باید به طور مستقل حفظ شوند، زیرا همانطور که قبلاً ذکر شد، خود اجزای Base-8 و Base-12 قابل تعویض نیستند و اجزای Base-8 و Base-12 قابل تعویض نیستند. در همان لینک درج شده است..بنابراین، هنگام مدیریت زیرساخت لایه فیزیکی مرکز داده باید دقت شود تا اطمینان حاصل شود که اجزای Base-8 و Base-12 در یک پیوند مخلوط نمی شوند.
از آنجایی که عدد 12 به طور قابل توجهی بزرگتر از عدد 8 است، اتصال Base-12 مزیت تراکم فیبر بالاتر در کانکتور را در مقایسه با Base-8 فراهم می کند، بنابراین تعداد بیشتری از فیبرها را می توان در هنگام استفاده از Base سریعتر نصب کرد. -12 اتصال.با این حال، از آنجایی که مدارهای 40G و 100G بیشتری برای استفاده از فرستنده‌های فیبر نوری 8 هسته‌ای استفاده می‌شوند، مزایای تطبیق تعداد فیبرها در اتصال ستون فقرات MTP با تعداد فیبرهای موجود در فرستنده گیرنده اغلب از مزایای چگالی Base-12 بیشتر است. ارتباط.علاوه بر این، هنگام استفاده از دسته سیم‌کشی دوبلکس MTP به LC برای اتصال به کارت خط سوئیچ، سیم‌کشی Base-8 را می‌توان به راحتی به تمام کارت‌های خط شماره پورت معمولی هدایت کرد، زیرا همه کارت‌های خط مشترک حاوی پورت‌های زیادی هستند که قابل تقسیم بر عدد 4 (زیرا Base-8 دسته سیم چهار اتصال LC دوبلکس را فراهم می کند).در مورد هارنس های Base-12 که شش اتصال LC دوبلکس را ارائه می دهند، این هارنس ها به راحتی نمی توانند به کارت های خط با 16 یا 32 پورت هدایت شوند، زیرا اعداد 16 و 32 به طور کامل بر عدد 6 تقسیم نمی شوند. جدول زیر. مزایای نسبی را هنگام مقایسه اتصالات Base-8 و Base-12 که در مراکز داده مستقر شده اند، توصیف می کند.
اگرچه نمی توان تراکم فیبر هر کانکتور را نادیده گرفت، اما برای اکثر افراد، این تصمیم به سرعت انتقال آنها به سرعت شبکه 40G و 100G خلاصه می شود.هر کسی که یک برنامه مهاجرت کوتاه مدت برای پذیرش 40G یا 100G در مرکز داده خود داشته باشد، امروز از پذیرش اتصالات Base-8 سود زیادی خواهد برد.
اتصالات Base-8 و Base-12 برای سال‌های آینده در مراکز داده استفاده خواهند شد.هر دو مزایای خود را دارند و هر دو جایگاهی در مرکز داده خواهند داشت، جایی که استفاده از انتقال 40 و 100G یک عامل کلیدی تعیین کننده است.اگر امروز از اتصال Base-12 در مرکز داده خود استفاده می کنید و از آن راضی هستید، ادامه استفاده از Base-12 بسیار خوب است.اتصال Base-8 فقط یک گزینه اضافی در جعبه ابزار طراح شبکه است تا اطمینان حاصل شود که مرکز داده مقرون به صرفه ترین و مطمئن ترین شبکه موجود را دارد و یک مسیر مهاجرت که می تواند به راحتی تا انتقال 400G گسترش یابد.
برای دسترسی انحصاری به اشتراک های ایمیل، دعوت نامه های رویداد، مسابقات، هدایا و موارد دیگر ثبت نام کنید.
عضویت رایگان است و امنیت و حریم خصوصی شما همچنان محفوظ است.قبل از ثبت نام، سیاست حفظ حریم خصوصی ما را بررسی کنید.
در نهایت، این لپ تاپ تمام انتظارات من از یک لپ تاپ را برآورده کرد و در عین حال آن را در شکل و وزن فوق العاده ای قرار داد.
به عنوان مازراتی یا BMW در لپ‌تاپ‌ها، برای حرفه‌ای‌هایی که به قدرت شلیک زیر کاپوت، پیچیدگی سطحی و توانایی بازی درجه یک (حالت ورزشی) در این بین نیاز دارند، بسیار مناسب است.
این چاپگر کوچک موبایل دقیقاً همان چیزی است که من برای فاکتورها و کارهای دیگر، مانند ارسال جزئیات همتا یا دستورالعمل های گام به گام، که می توانم به راحتی از تلفن همراه یا وب خود چاپ کنم، نیاز دارم.
تکثیر کلی یا جزئی به هر شکل یا رسانه ای بدون اجازه کتبی صریح IDG Communications ممنوع است.حق چاپ 2013 IDG Communications.ABN 14 001 592 650. کلیه حقوق محفوظ است.